10 april 1994

Vroeg opgestaan en inderdaad verhuisd naar het Park Otel. Vroeger (5 jaar terug) was dit een echt backpackersoord, de eigenaar zegt dat hier toen alleen maar reizigers zaten, dit jaar zijn er misschien 10 geweest. Hij heeft speciaal Engels geleerd maar zegt dat nu al haast verleerd te zijn. Dit jaar is er ook nog slechts ‘1’ bus met toeristen in Urfa geweest, alles dankzij PKK en Saddam Hoessein. Ons ontbijt is heerlijk: brood, honing kaas en zwarte olijven. Zeer Turks in een zeer Turks tentje. Vervolgens gaan we naar Harran, de bijbel zegt dat hier ooit Abraham woonde, nadat hij was Vertrokken uit Ur der Chaldeeën. Even zoeken naar een dolmus, maar dan gaat het goed. Prachtig blauw vandaag. We worden gedropt op 10 km van Harran, maar willen wel een stukje lopen. Eerst bekijken we nog een dorpje met mooi (heel anders) geklede vrouwen, lemen huisjes en enthousiaste kinderen.

Later horen we van een man op de weg dat het dorp en hijzelf ook Koerds is (iechhh Koerden!). Toch wel wat gek maar in de loop van de dag ontdekken we dat hier overal veel Koerden wonen, zo bijvoorbeeld ook onze hoteleigenaar. Koerden, Turken en Arabieren, we krijgen namelijk een lift van een onvervalste Arab met Paard en wagen, vol zakken meel. Er rent ook nog een veulentje mee! Harran is ook vol arabieren. Er zijn wat ruïnes van een moskee (8e eeuw) en forten. Verder de ons bekende ‘beehive’ (lemen puntdak) hutjes.

We worden door een goed Engels sprekend jochie uitgenodigd voor thee. De familie lijkt wat te ‘smokkelen’ uit Syrië en wil graag shawls aan ons verkopen. Hij vertelt dat hier vroeger wel eens 200 toeristen met bussen per dag kwamen. Heel triest voor zo’n heel land. Harran is verder wel leuk, maar vooral de reis hier naar toe was interessant. We liften terug en lunchen (om 4 uur) dan bij onze döner kebab tent. We zitten nu boven, heel gezellig en netjes en krijgen vlees met ui, tomaat, kool, peterselie, rijst patat en verrukkelijk brood. Hmm. Daarna bekijken we de ‘sites’ van Urfa. Het is zondag vandaag en alles dus dicht, behalve de etenszaakjes. Wel open (uiteraard) is de moskee,

met de grot waar Abraham geboren zou zijn, de vijver en het park en het fort op een heuveltop met mooi uitzicht over de stad. Hier spreken we een Koerdische jongen die net uit het leger komt en zegt 15 maanden te hebben gevochten tegen PKK bij de grens met Irak. Verder ook veel aardige mensen op hun vrije dag. We drinken wat op een gezellig terras in het park. ’s Avonds eten we linzensoep en ‘gehakt-groente’ stoofschotel. Heel net tentje en weer gratis thee.