12 april 1994

Om 8 uur staat te taxi voor. Het is een renault 12 bestuurd door een Koerd. We gaan van start met prachtig weer. De monumenten hier zijn van de Commagenen, een klein koninkrijk dat rond 100 v.C. aan de macht was. Langs onze route liggen een aantal ruïnes met als hoogtepunt de beelden bij de grafheuvel boven op de Nemrut-berg (2150 m). De eerste stop is bij een andere grafheuvel met een aantal zuilen er om heen. Waarschijnlijk liggen hier de vrouwen van het koninklijk huis begraven. Weer even rijden (ideaal zo’n taxi) en we zijn al weer bij de Romeinse brug over de Eufraat. Mooi. Onze chauffeur is wel aardig, spreekt geen Engels toch communiceren we wat. Hij wijst o.a. alle Koerden aan die we onderweg zien. De volgende stop is in het dorpje Eshi Kahla waar tegenover een oud fort van de Mamalukken ligt. Hier vanaf echt een schitterend uitzicht naar alle kanten. Het dorp zelf is ook heel leuk maar de mensen lijken wat schuw; het lijkt wel of ze allemaal in hun huizen verdwijnen als wij er aan komen. We rijden verder omhoog naar Arsemia, de vroegere hoofdstad van het Commagenenrijk. Nu staan er alleen nog wat reliëfs en er zijn 2 tunnels. Een jochie komt naar ons toe rennen met iets in zijn handen. Dat blijkt een pasgeboren geitje te zijn.

We gaan mee naar moedergeit en zien het schoongelikt worden, proberen te staan en drinken. Leuk. We beloven een foto op te sturen. Dan door naar de top. Best wel een steile en slechte weg. De renault begeeft het zelfs even, krijgt geen benzine meer. We zien plekken sneeuw onderweg,

maar het smelt hard. Tegen een uur zijn we bij het café op de Nemrug Dagi  (2000 m). Entree wordt hier niet meer of nog niet geheven. Het laatste stukje lopen. We zien hyacinten en andere bloemetjes onderweg. Op de top eten we brood met salami en komkommer. De beelden zijn mooi,

vooral met de sneeuw er hier en daar tussen. Het waait en is hier natuurlijk kouder. Veel foto’s gemaakt. We zijn er geweest! En nog wel als eerste toeristen dit jaar. Geweldig. Heel snel langs een andere weg teruggereden. Voor ons hotel staat een Nederlandse motor. De derde toerist in Kahta is een landgenoot, Maarten. We gaan naar de tourist office om onze vriend verslag te doen en te bedanken. Hij geeft ons het telefoonnummer van zijn zwager die een shoarma tent in Leeuwarden heeft. Leuk. Gezellig met Maarten gesproken, tips ontvangen en gegeven en ook met zijn drieën uit eten geweest.