16 augustus 1993

Na het ontbijt in ons guesthouse van toast met jam en boter en yoghurt gaan we op weg naar de Indiase ambassade. Met de bus. Het verkeer is hier hopeloos. We schieten niets op. In de Indiase ambassade staan we heel lang in een rij terwijl er steeds mensen voordringen. Ze doen net of ze de rij niet zien en lopen gewoon door. Later blijkt dat we voor niets in de rij stonden, we kunnen het formulier zo afgeven en 2000(!)Baht betalen waarvan 700B telexkosten, ze gaan in Nederland vragen of we geen criminelen zijn, dit duurt 4 dagen. Leuke handel. De ambassade van Nepal is inmiddels gesloten, daar moeten we morgen dus heen. Bangkok is enorm uitgestrekt, met de bus moeten we weer een stukje terug naar een winkelcentrum. We informeren naar prijzen van tickets naar Calcutta, eten applepie en milkshake bij mc Donalds en doen boodschappen (melk en zeep). We willen dan gaan eten, ondertussen regent het weer, maar weer vergissen we ons in de afstanden in Bangkok. Een heel klein stukje op de kaart is al een half uur lopen. Snel terug dan maar, een patatje bij Mc Donalds want om 7.45 uur begint de film die we graag willen zien. In de bioscoop zijn de plaatsen voor aan het duurst. De film wordt voorafgegaan door het volkslied met beelden van de koning, waarbij iedereen opstaat. We zien The Vanished, naar een boek van Tim Krabbé, zoals blijkt. Hele mooie, superspannende film. Weer met de bus naar ‘huis’.