16 november 1993

16 november 1993 - Sauraha, Nepal

Deze dag begint niet beter dan de vorige geëindigd is: ons hotel heeft geen toast en in een ander restaurant is geen menu en lijkt de ober ook niet zo slim. Het ontbijt is uiteindelijk best goed, behalve de muesli die aangelengd is met water in plaats van melk. Daarna gaan we naar een bureautje: Jeroen en Rolf willen een olifantensafari regelen, wij besluiten dit maar over te slaan, de 110 gulden voor 3 kwartier is het ons niet waard. Wel jammer, maar je kunt niet alles als je een jaar op vakantie bent. Ze boeken uiteindelijk in het hotel voor morgenmiddag. ‘s Ochtends is het hier namelijk mistig. Wij besluiten dan maar om vannacht terug te gaan naar Kathmandu waar we elkaar overmorgen weer treffen. Na al dit geregel gaan we wandelen, niet in het park, maar aan de andere kant van de rivier in een zelfde soort gebied. We steken een ondiepe rivier over en als we een half uur hebben gelopen zien we 2 olifanten (met hun oppassers) grazen. Een oppasser ligt op de olifant, onder een paraplu, te slapen. Een mooi plaatje dat we van wat dichterbij willen bekijken.

IMG0058IMG0059

Als we vlakbij de olifanten zijn ziet Rolf opeens een neushoorn verderop. Echt waar!! Er op af dus. We komen heel dichtbij en zijn onder de indruk. De rhino niet, die gaat rustig door met eten.

16-11 nepal_neush_jel_boom

Er worden heel wat foto’s gemaakt. We zijn echt heel ‘lucky’ dus. Het is spannend om te voet zo dichtbij dit flinke beest te zijn. Geheel tevreden met deze dag gaan we terug om uitgebreid te lunchen. En het eten is ook nog goed. Zeer goed zelfs, dat hadden we hier niet meer verwacht. Later drinken we koffie met koekjes in het hotel en praten wat met een Nederlands stel. Om half 6 vertrekken Jelle en ik. Het lukt niet om een jeep te krijgen en uiteindelijk besluiten we de 8 km naar Tadi Bazaar te gaan lopen. Irritant is ook dat iedereen ons probeert te vertellen dat er geen bussen gaan naar Kathmandu ‘s nachts. Het is zeker ongebruikelijk voor toeristen om op dit uur te vertrekken en daar houden ze hier niet van. Het wordt wel snel donker en daardoor is de weg moeilijk te volgen. Gelukkig komen we al gauw een gids uit Chitwan tegen die lopend naar z’n huis in een naburig dorp gaat. Met hem lopen we een stuk mee, hij heeft net als wij een hekel aan het Terai volk, achterbakse lui, aldus de gids. Hij wijst ons verder de goede weg en om 7 uur zijn we in Tadi. Hier weer lui die ons proberen te vertellen dat er geen bussen meer rijden. We maken echter kennis met een Nepalees die ook zit te wachten en hij vertelt ons dat we maar bij hem in de buurt moeten blijven, dan komt alles goed. Zijn broer heeft een fruitstalletjes en van hem krijgen we lekkere appeltjes. Onze vriend is officier in het leger en gaat ook naar Kathmandu.

IMG0062

Om kwart voor 8 komt de bus naar Naryanghat. Onderweg nog wel wat consternatie: door een fietsriksje op het dak breekt een telefoonkabel en een zieke vrouw moet naar het ziekenhuis worden gebracht, maar om half 9 zijn we toch op het busstation. Volgens onze officier hebben we net de bus gemist, maar hij regelt kaartjes voor die van half 10 en neemt ons mee naar een tentje waar we dahl bat eten. Goed en goedkoop (25 rp). Echt een aardige Nepalees, deze man van 28 met twee zonen. Om half 10 vertrekt de redelijk comfortabele bus naar Kathmandu. Veel hobbels, stops en kou onderweg.

Foto’s