25 februari 1994

25 februari 1994 - Jeruzalem, Israël

Mooi weer! Tijdens het ontbijt horen we via de Jordaanse radio dat er in de moskee van Hebron vanmorgen vroeg 15 tot 20 mensen zijn neergeschoten. Door een gek of door  georganiseerde Israëli’s? Daar zijn de meningen over verdeeld. Zeer schokkende gebeurtenis. Later loopt het dodental op tot 49 en is het overal in het land onrustig. Wij gaan toch gewoon doen wat we van plan waren, richting de Joodse orthodoxe wijk. In het Arabische gedeelte van de oude stad is alles dicht (vrijdag of staking?) en er zijn veel militairen op de been. De joodse orthodoxe wijk is vooral interessant om de mensen die er wonen. De mannen en jongens lopen in zwarte pakken met lange jas en hoed, ze hebben ook lange plukken haar langs beide oren. Vrouwen zijn zeer ouderwets gekleed. Verder is het een gewone woon- en winkelwijk. We zien ook een paar zeer vreemd geklede kinderen, in een soort berenpakken. Is dat ook orthodox? Nee, later blijkt dat er een soort carnavalachtig feest is vandaag, dat heet Purim. We brengen wat tijd door op verschillende straathoeken en observeren de joodse bewoners. Echt heel apart om te zien en dit bezoek aan Mea Sheárim is een van de hoogtepunten van ons verblijf in Jeruzalem. We lopen daarna door naar de joodse markt Mahane yehuda waar het op vrijdag heel druk is met mensen die inslaan voor de Sabbat. Hier eten we een felafel/shoarma met zoveel salade (vele soorten) als je wilt en doen wat inkopen op de markt. Hele mooie groentes hier, alles geprijsd en geen nee te koop. Zo’n markt moesten we in Groningen hebben. Niet duur ook. We lopen terug door de nieuwe stad. Heel modern en clean. Het is echt feest hier veel mensen zijn verkleed en er wordt druk gegeten en gedronken op straat. Niemand lijkt te denken aan de vermoorde Palestijnen, hier nog geen 30 kilometer vandaan. We bezoeken nog een supermarkt, een tegenvallend geheel, duur ook. Terug in het hotel horen we dat er nogal wat actie is of is geweest bij de klaagmuur. Palestijnen gooiden stenen naar biddende Joden. We gaan toch ook maar even kijken.

IMG0067

Als we bij de muur aankomen om ongeveer 4 uur stikt het er van de militairen en agenten. Het hele terrein voor de klaagmuur ligt vol flinke stenen. Niemand is nu aan het bidden. Het terrein pal achter de muur is de tempelberg waar nu de Dome of the rock staat. Hiervandaan hebben de Arabieren alle stenen gegooid. Nu vliegt er heel af en toe nog een enkele steen over de muur.

IMG0068

De Israëlische soldaten staan op de muur en op de daken van de omliggende huizen. Ze schieten constant naar beneden met traangaspatronen. We zitten op een heuveltje recht tegenover de klaagmuur en kunnen alles zeer goed zien en fotograferen. Wat zal er gebeuren bij zonsondergang, het begin van de sabbat? Normaal gesproken verschijnt hier dan een massa biddende en dansende joden. Het is toch wel een vreemde sfeer hier en als je dan bedenkt dat in de nieuwe stad ‘carnaval’ wordt gevierd alsof er niets aan de hand is! Wat een contrast. De orthodoxe Joden hebben zich verzameld en lopen dan gewoon naar beneden naar de muur om te bidden onder luid geschreeuwd protest van de soldaten op de muur. Het blijft echter rustig. Langzaam maar zeker wordt de inwijding van de sabbat uitbundiger met rondedansjes en al. Er zijn heel veel mannen maar ook kinderen die gewoon met de stenen spelen die overal nog liggen. Dit is echt niet te geloven, het lijkt of er nooit wat gebeurd is. De meeste soldaten gaan, als ze hun picknick van warme maaltijd en koffie hebben beëindigd ook weer weg. Wij uiteindelijk ook maar. In het hotel wordt druk gediscussieerd over de hele kwestie. Wij luisteren naar het Nederlandse nieuws, dat er een heleboel tijd aan wijdt. Spaghetti gekookt, niet zo lekker.

Foto’s