28 juli 1993

Heerlijk geslapen op onze grote zachte bedden. Verse thee staat al klaar op het balkon. Later wordt het hele ontbijt geserveerd, jaffle en fruitsalad. Om 11 uur vertrekken we. Vandaag staat er een crematie op het programma in Ketulu. Met de auto naar het plaatsje waar al veel toeristen zijn. Grote nagemaakte stieren en leeuwen staan klaar. Hier worden de lijken in verbrand. Geen huilen of rouwen, een crematie is een feest.

Voor ons is het vooral veel wachten. We generen ons enigszins voor andere toeristen die video-opnames maken van de lijken die worden opgegraven. We zien een optocht met veel vrouwen met offergaven op hun hoofd en mannen die een toren en een stier dragen. Ze maken lawaai, draaien rond en slingeren om de geest in de war te maken, zodat die niet gaat spoken. Dan gebeurt er weer een hele tijd niets. We besluiten uiteindelijk om maar niet tot de eigenlijke crematie te wachten omdat dan de dag om is. ‘s Middags bezoeken we in Ubud het monkey forest waar je de aapjes, die heel agressief kunnen worden, kunt voeren.

Als ze weten dat Jelle nog een banaan heeft laten ze hem niet met rust. Weer uit eten in een gewoon tentje en ‘s avonds naar een wayang kulit voorstelling. Dit vooral onbegrijpelijk. Wel leuk om achter het scherm te kijken waar de poppenspeler prachtige leren figuren voor een grote vlam houdt.