3 mei 1994

Om half 7 zijn we plotseling in Izmir. Om 7.15 uur is er een aansluiting naar Dikili, het kustplaatsje waar we een paar rustige daagjes door hopen te brengen. Om 9 uur zijn we er, Dikili is groter dan we dachten maar er zijn minder hotels. Veel is nog dicht, het is hier duidelijk nog geen seizoen. Het weer is overigens best aardig; zonnig maar zwemmen lokt niet aan. We vinden een kamer in een motel aan het strand; er wordt druk verbouwd en opgeknapt (zoals gewoonlijk). We verkennen het plaatsje; best leuk met een boulevard en veel cafés aan het water. Ontbijtsoep en een thee en dan zijn we toch wel moe. Van 1 tot half 5 geslapen, was gedaan en op naar de boulevard. Lekker ijs, bier, tosti etc. Heerlijk in korte broek in het zonnetje. We hebben het heel goed naar onze zin: gisteren al een te gekke ‘stad-dag’ en nu dit weer. In het zelfde tentje als van de soep vanmorgen dineren we. Als zo vaak vindt de eigenaar het heel leuk dat we ‘terugkomen’. Overigens één van de lekkerste simpele Turkse maaltijden tot nu toe: bonen in tomatensoep en gebakken aardappels, pepers en aubergine in yoghurt en olie. De thee is gratis dus de maaltijd kost maar 3 piek. Op de kamer horen we de wereldomroep om half 9. Verkiezingen in Nederland, dit zagen we gisteravond op tv in de bus! Nog geen uitslagen en om half 10 gaan we maar slapen.