6 maart 1994

6 maart 1994 - Jeruzalem, Israël

Voor zevenen staan we al op het Arabische busstation om een bus naar Masada te nemen. Dan blijkt dat er geen bussen gaan vandaag want: het is 6 maart. Later komen we er achter dat er iedere 6e van de maand gestaakt wordt; dit heet intifada! Na tienen opnieuw vertrokken naar Yad Vashem, ofwel het holocaustmuseum en gedenkteken. Een hele lange wandeling naar de rand van Jeruzalem. Het weer is shit: wind, koud af en toe regen. Eindelijk vinden we Yad Vashem. Toch heel druk met toeristen en Israëli’s, deze afgelegen attractie. Het museum is groot en deprimerend. Al die vreselijke foto’s. Toch hoort het voor ons gevoel ook bij een bezoek aan Israël. Er zijn ook bomen geplant voor buitenlanders die Joden hebben geholpen. Veel Hollanders. Heel mooi is ook het gedenkteken voor de 1,5 miljoen gestorven kinderen. Een hele donkere hal vol spiegels en kaarsjes. We nemen maar een bus terug want het weer is nog steeds slecht. Brood gegeten en koffie gedronken. Wat met andere mensen gepraat. De Australiërs zouden nogmaals proberen te reserveren voor de film. Te laat vinden we hun briefje dat ze naar de middagvoorstelling zijn omdat het ’s avonds weer vol was. We besluiten dan het morgen te proberen en dus nog 1 dagje langer in Jeruzalem te blijven. Spaghetti met tonijn en tomaat gekookt.