1 maart 1994

Na het ontbijt vertrekken we om 10 uur. Lopend naar het centrale busstation de efficiënte informatrice geeft ons een briefje met daar op vertrektijd, nummer en perronnummer voor de bus naar Tiberias. We hoeven maar een kwartiertje te wachten zodat we om elf uur vertrekken in onze niet overdreven luxe (we wennen al) en halfvolle bus. Mooie rit door groen Israël. Sinaasappelbomen en duinen wisselen elkaar eerst af, later ook naaldbos. Een paar maal stappen onderweg rugzakkers uit ‘in the middle of nowhere’; kibboetsvrijwilligers? We dalen weer af naar ver onder de zeespiegel. Er werd ook veel gebouwd onderweg, af en toe leek het alsof ze complete steden uit de grond probeerden te stampen. Ook in Tiberias redelijk veel hoogbouw. Verder is het een rustig plaatsje aan het water. Het Lake Castle hostel is vlakbij het busstation en naast enkele grote dure hotels. Dit schijnt een vakantieoord voor Israëli’s te zijn en wij snappen wel waarom. Met dit prachtige (t-shirt)weer is het bladstille meer van Galilea met op de achtergrond de Golanhoogte een plaatje! Het hostel ligt aan het meer, is schoon en ruim. Broodje felafel met onbeperkt rauwkost en fles fris gekocht. Even bij het water gekeken en boodschappen in de supermarkt gedaan. Hier is alles te koop maar. Wie zal dat betalen… op het terras van het hostel thee gedronken, administratie en was gedaan. ’s Avonds macaroni gekookt en heel lang op het terras gezeten. Ik praat met 2 joodse vakantiegangers op zoek naar hun roots, Jelle schaakt.