10 juli 1993

Om 7.30 uur vertrokken, dit keer eens met een zogenaamde speciale toeristenbus. Een hele mooie rit door ongerept lombok. Heel veel mensen op het land bezig, veel mensen lopend langs de weg hun vracht op het hoofd. Later wordt het bergachtig en zien we veel apen langs de weg. We moeten ondanks de dure bus nog een uur op de boot wachten. Een lang, smal bootje met 2 extra drijvers brengt ons naar Gili Trawangan. Het ziet er een beetje verwaarloosd uit. Later horen we van mensen die hier vorig jaar ook al waren dat de regering het grootste deel van de accommodatie heeft gesloten en platgegooid in het kader van een toeristisch reorganisatieplan. We vinden een bungalow helemaal aan de punt van het eiland. Een huisje met 2 bedden en wasgelegenheid buiten met zout water! (waarschijnlijk brak, wordt hier uit de grond gepompt). We hebben zeezicht! We gaan zwemmen, wat eigenlijk niet te doen is, alleen ondiep koraal. Verder een beetje bijbruinen. Het snorkelen is wel mooi, veel tamelijk grote vissen. We zitten later op bamboestoeltjes op de veranda voor ons huissie. Als de zon onder is gaan we uit eten in restaurant Borobodur, een van de beste Indonesische restaurants tot nu toe! Het is dan ook heel druk en 2 andere Nederlanders schuiven bij ons aan. Zij waren degenen die hier vorig jaar ook waren. Zij weten ons ook te vertellen dat het strand verderop veel breder en het snorkelen nog mooier is.