14 augustus 1993

Voordat we weg kunnen moeten we eerst geld wisselen om het guesthouse te betalen. Naast ons is een moneychanger, hij wisselt geen TC en als wij wat geïrriteerd raken omdat hij ook geen kleine contante bedragen wil, roept hij Fuck You en bedreigt ons met een ijzeren stok. Andere moneychangers zijn dicht, de banken gaan pas om 10 uur open of hebben geen licence, of hun amount voor dollars is vol (!). Als het eindelijk lukt kopen we snel wat broodjes voor ontbijt en om 10.45 uur zitten we in de bus, naar de grens. De broodjes zijn heerlijk, met echte boter en kaas waren ze perfect geweest. De busrit duurt een uurtje en dan lopen we de grens over. We zijn nu in Sungai Kolok, het is nog 1 kilometer naar het station. Eerst moet er weer gewisseld worden. Voor de tweede keer vandaag een eindeloze zoektocht voor Jelle: banken zijn dicht op zaterdag, de moneychanger moet het geld op de brommer gaan halen. Dan willen we treintickets kopen, dit kan echter pas om 14 uur, de trein gaat om 15 uur. We lunchen (ook hier nasi goreng) en kopen 1 kg lychees, tros bananen en 2 appeltjes. Om 13.30 blijken de kaartjes gewoon verkocht te worden, de hele dag al. En Bedankt! Nu is namelijk alles vol er zijn alleen nog staanplaatsen, 3e klas. De rit is 20 uur. We gaan gewoon zitten in de trein die niet vol is. Met wat onderbrekingen hebben we beiden voor (bijna) de hele nacht een zitplaats. Slapen is er nauwelijks bij op de harde rechte bankjes.