17 april 1994

Ontbeten in de Kavalte Salona naast ons hotel: brood met echte en heerlijke Karshoning met de honingraten er soms nog in.

Volgens Turks gebruik mengen we dit met een witte neutrale roomkaas en drinken er warme melk bij. Heerlijk. Om kwart over 8 brengt een shuttlebus ons naar de otogar en  om een uur of 9 vertrekken we richting Trabzon. Lange rit maar zeer boeiend. Eerst zien we heel veel sneeuw, het weer is trouwens ook niet zo mooi. Schitterende vergezichten. Later rijden we langs een rivier waar wel geraft schijnt te worden. We zien ook nog 2 hele grote gekke vogels, lijken wel maraboes. Het wordt steeds groener, op een gegeven moment bloeien overal de azalea’s. Inmiddels blauw met wat wolkjes. Om 3 uur zitten we opeens aan de Zwarte Zeekust. Nu kan de chauffeur echt scheuren langs een lange, vlakke weg. Nog steeds mooi trouwens met hoge bergen direct aan de kust en overal theeplantages. Om half 6 in Trabzon, sneller dan verwacht. Wat een drukke stad, het stikt hier van de Russen. Ook veel opschriften in het Russisch. Honderden hotelletjes. Wij vinden een gezellig zolderkamertje in het Erzurumhotel. Dan gaan we bellen; collect call is absoluut onmogelijk volgens de starre PTT-ambtenaar, maar na enige pogingen heeft Jelle gewoon de Hollandse PTT aan de lijn. Toch eet de machine muntjes, ongeveer 25 cent voor 10 minuten. Na afloop eten we soep en döner kebab. Trabzonspor heeft een voetbalwedstrijd gewonnen en de bewoners toeteren, feesten, steken vuurwerk af alsof ze wereldkampioen zijn geworden.