13 juli 1993

Weer om dezelfde tijd op, nu om de boot van 7.30 uur te halen, de enige public, en dus goedkope boot. Aan het strand gaat het bootje hevig tekeer in de branding en moeten we er echt inspringen op het juiste moment, de buitenboordmotor ontwijkend. Daarna verloopt de reis op rolletjes; aansluitende ponykar, aansluitende bus naar Bayan en minibus naar Batu Koq. Hier is het veel ontwikkelder dan volgens onze gids en we vinden een hele leuke losmen met superschoon kamertje en supergoed onderhouden tuin. Het mandiën is hier ongekend, heerlijk koel verfrissend water, blijkbaar uit het nabije stroompje. We zitten nu op 500 meter hoogte en het is hier prachtig! Hele mooie uitzichten over de rijstvelden. We maken een leuke wandeling naar de nabije waterval. Deze klettert naar beneden door prachtige begroeiing. We klimmen weer omhoog en komen bij een restaurantje waar we een nasi goreng nemen. De man van onze losmen geeft ons later een kaart van de Gunung Rinjani en informatie over de trek. ‘s Morgens hadden we ook nog gesproken met twee andere mensen die de klim al gemaakt hadden. We worden steeds enthousiaster, onze rugzakken zijn gepakt en we zijn er klaar voor. Het wordt zeker zwaar, maar hopelijk de moeite waard! De berg is 3700 meter hoog. Al met al hebben we een hele leuke relaxte dag, mede doordat onze reis zo vlot verliep dat we al om 10.15 uur in Batu Koq waren. ‘s Avonds eten we weer in hetzelfde restaurant nu gado2. Vlak daarvoor zien we de berg voor het eerst helemaal uit de wolken.