18 oktober 1993

Om half 9 ‘s ochtends zijn we in Gorakhpur. We ontbijten in de refreshment room van het station. Buiten zijn er meteen allerlei lui die ons buskaartjes naar Kathmandu willen verkopen. Een vraagt 375 rs voor een 2x2 ‘direct’ bus. We weten af te dingen tot 200rs. Dan blijkt echter dat het helemaal geen directe bus is. We moeten met een gewone bus naar de grens, laat dus maar. Ik ga met een riksja naar het postkantoor, kijken of de post uit Calcutta nog is doorgestuurd. Jammer genoeg niet. Om 10 uur nemen we een gewone openbare bus naar de grens (Sunauli). Lange busreis, om 2 uur zijn we er pas. We moeten lopend naar en over de grens. Het is heel rommelig, nergens een slagboom of officiële grensovergang. Maar we krijgen een Indiaas en Nepalees stempel in ons paspoort dus het zal wel goed zitten. De middag brengen we vooral etend en drinkend door. Coca Cola en later zelfs een biertje! Veel goedkoper dan in India en overal gewoon op het menu. Nepalees geld gehaald en tickets gekocht voor de nachtbus naar Kathmandu. Die gaat ieder half uur vanaf 16.00 uur maar alle bussen komen pas om 6 uur in Kathmandu aan. We gaan daarom maar om 20.00 uur. Een zootje in de bus, er is zelfs een geit mee. Er zit iemand op onze plaats. Alles komt toch nog goed en om 8 uur kunnen we weg. Veel stops in het begint en later zelfs nog een lekke band.