22 september 1993

Onze laatste dag in Naggar en we doen dus maar weer helemaal niets. Zelf weer ontbijt gemaakt en lunch. We hebben hier hele lekkere koeken ontdekt; net suikerlatten van thuis. We hebben bedacht dat je hier prima zou kunnen leven; met het geld voor de rest van de reis kunnen we hier nog 8(!) jaar vooruit. Maar daar zijn we waarschijnlijk toch te rusteloos voor. Bij de Fransman, die zich hier dus wel gevestigd heeft, eten we voor de laatste keer macaroni en rijstpudding toe. Het onweer hevig in de verte, een prachtig gezicht. Ons guesthouse zit inmiddels vol met 3 Duitsers naast de 4 Israëli’s die er al waren. Het is ons in ieder geval goed bevallen, alleen het eten was vrij duur!