15 november 1993

We zijn de hele nacht ‘bewaakt’ door een bodyguard met grote kerosinelamp. Om 8 uur staan we op en krijgen ontbijt van pap, toast met omelet en jam, pindakaas etc. Om half 10 gaan we weer op weg. Vandaag minder rapids, wel zwemmen en weer mooi weer. We hebben vandaag 2 Nepalese jongens aan boord die veel lol hebben met zwemmen en elkaar (en ons) nat maken. Jeroen neemt 1 rapid zwemmend. We gaan nu echt door de Terai, opeens is het heel vlak en de rivier breed. Lunch op een strandje, met onder andere bruin brood en aardappelsla. We vinden deze trip echt goed verzorgd. Na de lunch is het nog een klein stukje naar Naryanghat, waar we stoppen. Een ontzettend vies stadje. Onze gids wacht ons hier op met de bagage en zet ons op de bus naar Tadi Bazaar, bij het Chitwanpark. De bus is een verbouwde vrachtauto. Het is heel vol en onderweg is er opeens algehele consternatie: een neushoorn langs de weg! En dat terwijl we toch nog een heel eind van het Chitwan zijn. Dit schijnt echt vrij uniek te zijn, niemand gelooft ons later dan ook, onze lodgehouder zegt: zeker een domestic rhino en beeldt een koe uit. In Tadi Bazaar met een jeep naar Sauraha. De jeep is van een lodge maar die is zo ongezellig dat we verder kijken. Alles is hier namelijk overstroomd geweest zodat de hele beplanting is weggespoeld. We vinden een simpele kamer voor 60 rp, alle prijzen zijn hier vastgelegd en niemand schijnt ons echt graag te willen hebben. Douchen en lekker buiten zitten, waar we al gauw aangevallen worden door de muskieten. We kijken wat rond het dorp stelt weinig voor en lijkt ongezellig. We drinken koffie tot het donker wordt en verdwalen dan. Uiteindelijk komen we terug bij de restaurantjes. In ‘Hungry Eye’ eten we de smerigste maaltijd van onze reis tot nu toe. De spaghettisaus bestaat uit kookvocht en ? Het is ongelofelijk. Jelle zegt: you can give this to the dog. Waar Rolf aan toevoegt: but I think he runs away. Hongerig gaan slapen.