17 juli 1993

De volgende dag gaan wij alleen op pad want wij willen vroeg weg en de anderen slapen liever iets langer. Eerst de klim omhoog naar de eerste rim. Hier hadden we nogal tegenop gezien, maar het valt erg mee, alleen sommige stukjes zijn zeer steil en gevaarlijk (1 foute stap en je ligt in het meer!). Daarna gaat het razendsnel naar beneden. We willen steeds liever naar ‘huis’ en lopen dus flink door. De laatste paar honderd meter gaan heel langzaam, we moeten ons echt vooruitslepen. Om half twee zijn we terug in Pondok Senaru, ons ’restaurant’ en drinken er de felbegeerde cola en eten een jaffle en fruitsalade. In het hotel weer heerlijk gemandied! Hier zijn we nu de hero’s en kunnen andere mensen tips geven. Via Rommie, een Gronings meisje dat we ontmoeten, horen we dat de anderen ook zijn aangekomen. ‘s Avonds gaan we met z’n allen eten (en drinken bier) waarna we afscheid nemen.