18 juli 1993

Zondag! En een verdiende rustdag, vinden wij. We wassen bijna alle kleren (op Gili was alleen zout water), gaan heerlijk op ons gemak lunchen en doen verder heel weinig. Allebei nog een brief naar huis geschreven. De eigenaar van ons hotel wil onze tent kopen, maar kan niet meer bieden dan 125.000 en dat vinden wij te weinig. Hij vindt het zichtbaar jammer want de verhuur van dit soort spullen is booming business in Batu Koq. Zijn vrouw kookt ‘s avonds lekkere gado gado voor ons. Wij hebben deze dag afschuwelijke spierpijn in onze benen en kunnen nauwelijks nog omhoog lopen, maar zijn zeer tevreden over onszelf.