22 april 1994

Vandaag een hele lange busdag. Om 7 uur vertrekt de ‘gemeentebus’ al naar Çaykara. Na een uur zijn we daar en kunnen direct overstappen op de bus naar Of (aan de Zwarte Zeekust), daar ontbijten we dan (soep). We hebben mazzel: om 9 uur gaat er een direct bus naar Amasya. We krijgen ook nog een goede prijs (‘last minute’); 300.000 voor de hele dag rijden. De route is wel mooi; weer thee natuurlijk en later volop hazelnootbomen. Ook is het qua weer de mooiste dag tot nu toe aan de Zwarte Zee. Voor lunch kopen we een potje hazelnootpasta en brood, tijdens een stop bij een benzinepomp. Tijdens dit soort stops wordt de bus overigens helemaal schoongespoten van buiten en ook van binnen opgeruimd. Vandaag een goede ‘assistent’; volop gratis zakjes water en eau de cologne. We komen daarna nog langs een aantal leuke kustplaatsjes en mooie stukjes weg, maar wel duiken we even de mist in! Bij Samsun gaan we het binnenland in. Daarna is de omgeving heel groen en pittoresk, doet mij denken aan de omgeving bij een speelgoedtreintje. Om half 7 gaan we Amasya binnen; een stadje in een dal, aan een rivier. Aan een kant van de rivier staan mooie oude ‘overhangende’ huizen. We vinden een redelijk hotel, met alleen geen douche. Gauw weer de straat op, we zijn bang dat morgen alles dicht is want 23 april is Turkije’s nationale feestdag. We kopen en posten daarom nu nog een kaart voor Geeske. Pide gegeten. Iedereen wandelt of slentert hier wat langs de boulevard. Wij dus ook en zitten daarna op een terrasje met een chai.