20 januari 1994

Om half 5 opgestaan na een vrij onrustige nacht. Om 5 uur gaan we op pad en vinden met vrij veel moeite (maar met hele aardige hulp) de bus naar het vliegveld. Als de bus dan ook nog overal stopt, slaat de stress al een beetje toe (bij mij); komen we wel op tijd? Het laatste stuk duurt vooral erg lang maar om half 7 zijn we er dan toch. We mogen (zonder kaartje) niet in de aankomsthal en wachten buiten. Om 6.52 uur landt het KLM-toestel. Vlak daarvoor is er een UL-toestel ook uit Amsterdam aangekomen en omdat de veiligheidsbeambte denkt dat wij daar uit komen mogen we toch naar binnen. Zenuwachtig lopen wij heen en weer tussen alle Sri-Lankezen met bordjes (van reisorganisaties) nog geen spoor van pap en mam. Eindelijk om 8.15 uur zien we ze door de klapdeuren komen. Wel wat bleekjes, maar verder niets veranderd! Een AC-busje brengt ons naar het hotel. Pap en Mam raken niet uitgepraat over hoe warm het is en wat een puinhoop overal. En dat terwijl wij het juist zo netjes vinden. We zijn heel blij dat ze er nu echt zijn en al gauw is het weer heel gewoon maar we hebben genoeg te bepraten. Het hotel is een echt resort, compleet met zwembad. En luxe! Na het welkomstdrankje worden we naar de kamers gebracht. Twee naast elkaar in een losstaand huis (wel bovenburen). Alles er op en eraan natuurlijk en zelfs een zitje buiten. Meteen in zee gezwommen, prachtig strand en hoge golven. Beetje uitgepakt (chocola en libelles!), weer veel gepraat, sapjes gedronken bij het zwembad, later koffie met loempia’s. Ook nog een korte wandeling gemaakt, onder andere naar de vissers die een groot net binnenhalen. Papa heeft een hele ingenieuze nieuwe video waar we ook opnames op zien van Geeske en heit die allebei op tv zijn geweest en van de familie die ons gelukkig nieuwjaar wensen. Hartstikke leuk.

‘s Avonds vanaf half 8 is er buffet-diner in het hotel met allerlei warme gerechten, salades en toetjes. Na het eten meteen naar de kamer want p en m mogen (voor 1 keer) vroeg naar bed. Wij klojen nog wat aan met onze post, tijdschriften et cetera. Het slechte nieuws van vandaag is dat André’s moeder is gestorven en ik schrijf snel een briefje aan Ellen en André. Een domper op deze verder zo gezellige en unieke dag.