7 januari 1994

Lekker geslapen tot 9 uur. Dan ontbijt in de tourist bungalow. Eieren, toast, cornflakes en koffie. Domme, langzame ambtenaren in de bediening. Om elf uur zijn we in de Brihadeshwara tempel. De benadering vanaf de andere kant van de rivier is al mooi en zo ook de tempel. Dit is een verademing: geen gezeur over schoenen, gidsen of cameratickets en een mooi, groen, goed onderhouden complex. We bekijkende muren met galerij en muurschilderingen, de enorme Nandi, en de tempel zelf. Binnen lijkt net een ritueel te beginnen. Hoewel ons boek schrijft dat niet-hindoe’s niet worden toegelaten in het heiligste der heiligen moedigt een priester ons aan om er bij te blijven. Over een enorme linga worden verschillende vloeistoffen uitgegoten, priesters zingen op de achtergrond. Tenslotte komt er een bloemenkrans over de linga en gaat een priester rond met een schaal met as en een lichtje in het midden. Iedereen (ook wij) krijgt wat as voor voorhoofd of andere lichaamsdelen. Voorstelling afgelopen, gordijntje weer dicht. Wel uniek om mee te maken. Na afloop bekijken we het museum met wel interessante foto’s van voor en na de restauratie. Ze hebben hier wel hun best gedaan! We lopen over de fortmuren half om het complex heen. Achter de tempel is een mooie parkachtige tuin er ernaast een vijver. Er wordt nog steeds hard aangewerkt, maar wij vinden het nu al een mooi geheel! Dis is ook een world heritage monument dus misschien heeft dat er iets mee te maken. Om 1 uur zijn we uitgegeten en eten ‘special thali’ compleet met chutney, sweet (soort vermicelli in custard), curd, chips en pan. Jelle geeft z’n pan na afloop aan een oude schoenmaker en die schudt van blijdschap z’n hoofd. Hartstikke volgegeten gaan we op zoek naar het paleis daar blijkt niet zoveel van over te zijn; we bezoeken de bibliotheek met veel oude platen, onder andere van Chinese martelmethodes. Daarna moeten we tot 3 uur wachten tot het museum en toren opengaan (van 1 tot 3 uur lunchbreak). In het museum veel beeldhouwwerk en ergens achteraf een walvisskelet! Terug naar het hotel lopen we langs een bakker, waar we heerlijke zoete broodjes kopen. Dit lijkt de beste bakker tot nu toe in India, hij geeft ons ook nog 2 koekjes kado! Koffie gedronken en gerelaxed op de kamer. Om 6 uur uitgecheckt en de overheidssouvenirshop bekeken. Prachtige kniehoge terracotta olifanten voor maar 300 rupee! Maar ja… daarna gaan we naar het enige dure hotel/restaurant van Thanjavur waar we in de tuin een lemonsoda drinken. Helaas is het personeel hier zo irritant (2 man die constant bij de tafel staan en vragen stellen) dat we het niet uit denken te kunnen houden voor een hele maaltijd. Terug naar de touristbungalow dan maar. Daar hebben ze alleen dosa en chapatis met curry en de dosa zijn zo oud en smerig dat we ze terugsturen. Ook de thee is van vanmiddag of eerder en als we dan om 8 uur ook nog het verzoek krijgen op te rotten, worden we zo boos dat we om het complaintbook vragen. Consternatie alom er gaat een uur overheen voor we het boek hebben. Nu kunnen ze ineens wel aardig zijn hier, maar we zijn onvermurwbaar. Het meest verbaasd zijn we nog als we in het boek alleen maar loftuitingen van andere toeristen lezen. We hebben medelijden met de mensen die het eten hier ‘goed’ noemen want wat hebben zij de rest van hun reis voorgezet gekregen? In ieder geval kunnen we iets van de ergste irritatie van ons afschrijven. Snel een masala dosa in een normaal tentje en naar de bus. Om 10 uur arriveert deze en we hebben kloteplaatsjes bij het wiel. Als we dan ook nog ruzie krijgen over de bagage met de conducteur en een aantal bemoeizuchtige passagiers wil ik het liefst met het eerste de beste vliegtuig naar huis (of in ieder geval India uit). Dat een paar vervelende mensen toch nog deze leuke dag weten te verpesten! Ik vraag me zo langzamerhand af of ze soms een hekel aan buitenlanders hebben.