Dag 23 Pirmasens - Fleckenstein (10 juni)

10 juni 2019 - Camping du Fleckenstein, Frankrijk

Na een prima ontbijt start ik wat vroeger want er is regen op komst. Loop eerst naar het centrum van Pirmasens, het lijkt wel of er een neutronenbom is gevallen, niemand te bekennen. Het lijkt of ik door het dagelijks innemen van een unieke combinatie van multivitaminepreparaat, kelp en sprays met magnesium de enige overlevende blijk te zijn en het intro binnenloop van de  nieuwe film van Mad Max. Kijk maar op de verstilde foto’s. Wel een mooie stad met 40.000 inwoners  en het is stad van de schoen. Ga dus lopen naar Frankrijk, al heeft alles  waar ik heen ga een Duitse naam. Waarschijnlijk weer een gebied dat de Duitsers zijn kwijt geraakt in hun vele faaloorlogen. Voelt voor mij altijd wat pijnlijk omdat het Friese koninkrijk dat op een veel grotere schaal is aangedaan. Utrecht hoort natuurlijk de hoofdstad van Friesland  te zijn en nu resteert er een slechts  gebiedje vergelijkbaar met het dorpje uit Asterix en Obelix. Vandaag een schitterende wandeldag met veel bos, kamperende padvinders, weer eens een hert en echt mooie dorpjes, wilkommen im romantischen  Sauertal. Als ik reeds om 15:15 op de camping aankom wordt ik begroet met bonjour. Het drupt al wat en ik zet  snel de tent op waarna het licht begint te regenen.  Precies goed getimed. ‘ s Avonds wil ik uiteraard genieten van de Franse cuisine maar er is alleen pizza of  flammkuchen, wel veel wijnkeuze, maar ik drink toch maar bier, minder lekker dan in Duitsland. Ik kies de flammkuchen. Omdat er voor het eerst geen internetbereik is heb ik opeens zeeën van tijd of gewoon niets te doen. Ik besluit maar een boek te lezen op de iPhone, iemand in de middeleeuwen die naar Konstanz loopt, staat ook nog in mijn route. 

Vandaag 35 km

Foto’s

2 Reacties

  1. Ynze van der Meulen:
    11 juni 2019
    Mooie verhalen Jelle, hartstikke leuk om te lezen. Dat boek, dat komt er wel. Heel veel succes met je trip en geniet ervan!
  2. Klaas Kuipers:
    11 juni 2019
    In de trein

    Wij rijden met de trein naar 't Zuiden.
    De peppels vallen van ons weg,
    de molens en de meidoornheg,
    die langs de spoorbaan is gelegen.

    En na een nacht van weinig slapen
    snelt glanzende de eerste rij
    cypressen aan ons oog voorbij,
    gelijk een groep marathonlopers.

    Wijnbergen, ceders en ravijnen
    gedoopt in het zacht avondrood,
    vallen ons zo maar in de schoot
    door de geopende portieren.

    De trein snijdt de meloen der wereld
    met 't lemmet van zijn vaart uiteen.
    En blinkend vallen, één voor één
    Arcadië, uw schijven open.

    Ja, Bertus Aafjes kan het natuurlijk mooi vertellen, maar reizen behoor je te voet te doen.
    Dat heb jij goed begrepen Jelle! Heel veel succes! Volgens mij zit je goed op schema.